Zoek de zeven verschillen!

Een ernstig armoedebeleid vraagt verantwoordelijk beleid.

Wallonië geeft het voorbeeld.

De Vlaamse regering is gestart in mineur. Naast de vele besparingen, de interne spanningen rond de vorming van de federale regering, de wereldvreemde inhoudelijke keuzes, is er nog steeds de mist over het Vlaams armoedebestrijdingsbeleid. Is er wel nog een beleid? Zijn er nog doelen? Zijn er nog middelen?

In de plaats van zelf verantwoordelijkheid te nemen, verschuift de Vlaamse regering haar verantwoordelijkheid voor het armoedebeleid richting gemeenten en steden. Zij moeten de onbestaande doelen of ambities invullen en waarmaken. Zij moeten het ontbrekende Vlaams armoedebestrijdingsbeleid ontwikkelen. Vlaamse steden en gemeenten nemen hun verantwoordelijkheid op, zij zijn zelfs voorlopers op veel terreinen. Maar zij kunnen niet zonder een verantwoordelijke Vlaamse en federale regering.

Dit is een wereld van verschil met wat onze zuiderburen doen. Het verschil zit niet enkel in de doelen, maar ook in de toon, en de verantwoordelijkheid.

Het Waals regeerakkoord start onmiddellijk met een sterke sociale ambitie: « La Wallonie nourrit une triple ambition : une ambition sociale, une ambition écologique et une ambition économique. L’ambition sociale vise à réduire drastiquement la pauvreté et à garantir aux citoyens une vie décente. [1] …. »

Het drastisch verminderen van armoede is de eerste prioriteit.

Het 122 bladzijden tellende plan bevat een reeks concrete maatregelen die nu verder moeten uitgewerkt worden. Huisvesting staat centraal, net als energiearmoede. Wijkgezondheidscentra worden de eerste pijlers van zorg. Kinderopvang en opleiding moeten vrouwen uit armoede halen. Kinderarmoede staat vooraan. Alle maatregelen worden voortdurend gemonitord, plannen moeten immers leiden tot resultaten.

Het Waalse regeerakkoord is ambitieus en realistisch. Het investeert en zorgt voor resultaten. Wallonië is een voorbeeld voor Vlaanderen.

Wallonië kan echter niet op zijn eentje de strijd tegen armoede voeren. We hebben een federale regering nodig. Mensen in armoede hebben niets aan de huidige strategische spelletjes. Mensen in armoede hebben niets aan onverantwoord beleid. Elke dag dat er geen federale regering is, betekent een hoge kost voor mensen in armoede. Zij worden de dupe van het onverantwoordelijke gedrag van sommige partijen.

Armoede vraagt een verantwoordelijk en ambitieus beleid, met concrete maatregelen en duidelijke budgetten. Wallonië heeft zijn huiswerk gemaakt, Vlaanderen kan zich herpakken en zich spiegelen aan het Waalse beleid. Het moet niet steeds van het Noorden komen om te kunnen excelleren.

[1] Déclaration de politique régionale pour la Wallonie. 2019-2024